Να τελειώσει η αβεβαιότητα

Του Α. Παπαχελά

Οσα ταπεινωτικά συνέβησαν στις Κάννες ήταν ίσως το απαραίτητο κρύο ντους για να καταλάβουμε όλοι ανεξαιρέτως πού βρίσκεται η χώρα: απελπιστικά κοντά στην έξοδο από το ευρώ, επικίνδυνα κοντά στη μη ελεγχόμενη χρεοκοπία και τη ...

σομαλοποίησή της, πάνω σε βαριές σιδερένιες ράγες που άλλοι δυστυχώς έχουν βάλει στην πορεία μας τα επόμενα, αρκετά χρόνια. Δεν δικαιούται κανείς μας, εργαζόμενοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, να έχει ψευδαισθήσεις. Θα με ρωτήσετε ίσως: Δηλαδή, ήταν ένα μεγαλοφυές σχέδιο του κ. Παπανδρέου αυτό το σάλτο μορτάλε επί της παγκοσμίου σκηνής; Δεν θα προσβάλω τη νοημοσύνη των αναγνωστών απαντώντας καν στο ερώτημα αλλά, στο τέλος της ημέρας, καλό μας έκανε, όσο επικίνδυνο και ανεύθυνο να ήταν. Αγνωνιούμε όμως όλοι αν θα περάσουμε απέναντι. Δεν θα είναι εύκολο. Η κοινή λογική λέει ότι οι στιγμές επιβάλλουν μια μεταβατική κυβέρνηση λίγων μηνών, το πολύ, που θα διασφαλίσει ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα βγούμε από το ευρώ, δεν θα βυθισθούμε σε εμφύλιο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα κόμματα ευθύνης, και συνεπώς η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θα στηρίξουν μια κυβέρνηση που θα χειρισθεί υπεύθυνα τα δημοσιονομικά και τα θέματα δημόσιας ασφάλειας. Οι ξένοι έχουν καταλάβει, ελπίζουμε όλοι, ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο και θα βοηθήσουν με πακέτα ανάπτυξης και με ανοχή σε αλλαγές στο μείγμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Μόλις περάσουμε τον κάβο αυτών των λίγων μηνών, μόνο κάποιος φανατικός, τυφλωμένος οπαδός μπορεί να νοιάζεται ποια κυβέρνηση θα έλθει στην εξουσία. Οποια και να είναι, θα θέλουμε όλοι μας, ή τουλάχιστον το 80% του λαού, να πετύχει. Μπορεί ο κ. Σαμαράς να αποδειχθεί άξιος κυβερνήτης με στελέχη, πολιτική και πολιτικό πολιτισμό αντάξιο της παράδοσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή; Ολοι θα τον στηρίξουν. Θα κρίνει ο λαός ότι θέλει ένα σχήμα συνεργασίας υπεύθυνων αστικών κομμάτων; Μακάρι να πετύχει. Θέλουμε όλοι μας να τελειώσει αυτή η καταραμένη αβεβαιότητα και να ξέρουμε ότι όσο σκληρά και να περάσουμε κάποιο φως θα φέξει. Μακάρι να πάνε έτσι τα πράγματα και μάλιστα δίχως να χυθεί αίμα και χωρίς άσκοπους ρεβανσισμούς που φέρνουν περισσότερο μίσος. Προς το παρόν απαιτείται πάντως ενότητα, ψυχραιμία και ευθύνη των ηγετών μας. Αν δεν υπάρξει και ξαναμπούμε από Δευτέρα στην αβεβαιότητα και το τέλμα τίποτα δεν σώζει το πολιτικό σύστημα και τη χώρα από την οργή και το χάος.

Καθημερινή 4-11-2011