Κανένας λαός και καμία χώρα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την ελπίδα ότι θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα. Αυτή την ώρα ο ελληνικός λαός αισθάνεται μια βαθιά απόγνωση και δεν βλέπει πουθενά φως. Δύο παράγοντες μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, οι εταίροι και δανειστές μας. Οσο δίκιο και να έχουν για την αναξιοπιστία του ελληνικού πολιτικού συστήματος ...
και την ανικανότητά του να υλοποιεί τομές και μεταρρυθμίσεις, δεν μπορούν συνεχώς να ανεβάζουν κατά το δοκούν τον πήχυ για το τι πρέπει να κάνει το κράτος, οι πολιτικοί και η Ελλάδα συνολικά. Οφείλουν να αναγνωρίσουν την τεράστια προσπάθεια που έχει καταβάλει, άλλωστε, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η οποία πιστεύει στην Ευρώπη, σέβεται τους νόμους, πληρώνει τους φόρους της. Η Ελλάδα έχει πολλές δημιουργικές δυνάμεις σε κάθε τομέα, που δίνουν μια σκληρή και άνιση μάχη με τα συμφέροντα του χθες, με τις συντεχνίες και τον λαϊκισμό. Οταν οι απαιτήσεις των εταίρων μας γίνονται παράλογες και προκλητικές, ο λαϊκισμός φουντώνει, οι Ελληνες αντιδρούν συναισθηματικά, αγνοώντας ορισμένες φορές και τους πραγματικούς κινδύνους για την επιβίωση των ιδίων και του έθνους. Αν θέλουν να αλλάξει η Ελλάδα πρέπει να βοηθήσουν και να επιδείξουν λίγη ακόμη υπομονή. Αν, αντιθέτως, θέλουν να τη σπρώξουν στο βάραθρο μιας χαοτικής χρεοκοπίας δεν έχουν παρά να κλιμακώνουν τις απαιτήσεις τους κατά τρόπο ιταμό. Αυτά σε ό,τι αφορά τους εταίρους μας. Μετ ά, ή μάλλον πριν από όλα αυτά, οι πολιτικοί αρχηγοί ευθύνης οφείλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να στερήσουν κάθε επιχείρημα από εκείνους που θέλουν μια ορφανή Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Είμαστε σε πόλεμο και εκείνοι κάνουν ό,τι επιβάλλει το καθήκον, αλλά δυστυχώς, την ύστατη στιγμή, με μισή καρδιά και με επαρχιακού τύπου υπεκφυγές για να πεισθεί το κομματικό ακροατήριο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει περιθώριο για λάθος. Ολοι έξω γνωρίζουν τα πάντα, έως την πιο μικρή λεπτομέρεια για το τι λέγεται και τι γράφεται στην Ελλάδα. Και είναι πια φανερό πως έχουμε μπλέξει σε ένα μπρα ντε φερ, όπου κάθε «τσαμπουκάς» και κάθε καθυστέρηση στην προετοιμασία της ελληνικής πλευράς πληρώνεται ακριβά. Το σπάσιμο των συνομιλιών με την τρόικα, το δημοψήφισμα ή η άρνηση υπογραφής ενός αρχηγού, φέρνουν καταστροφικά αποτελέσματα. Εχουμε ελάχιστες εβδομάδες για να υλοποιηθούν μια σειρά από προϋποθέσεις, προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να λειτουργούν μαζί με τον κ. Παπαδήμο σαν ένα πραγματικό «πολεμικό συμβούλιο» που θα παίρνει αποφάσεις και θα δίνει εντολές. Ακόμη και εκλογές να γίνουν σύντομα, αυτό το «Διευθυντήριο» πρέπει να λειτουργεί και να αποφασίζει κατά την προεκλογική περίοδο. Η κρατική μηχανή έχει καθήσει περιμένοντας τις εκλογές και λόγω του χαμηλού ηθικού των υπαλλήλων. Χάνεται χρόνος. Δεν έχουμε όμως χρόνο, δεν μπορούμε ούτε μια μέρα να χάσουμε. Μην κάνουμε το λάθος να πιστέψουμε ότι για άλλη μια φορά θα κοροϊδέψουμε τους «Κουτόφραγκους». Αν οι πολιτικοί μας δεν πείσουν εμάς και τους εταίρους μας ότι μπορούν να τα καταφέρουν, μια μεγάλη εθνική ήττα μας περιμένει, η οποία δεν θα έχει μόνο οικονομικές συνέπειες.
Kαθημερινή 15-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου