Η κορύφωση του τραγέλαφου

Του Κώστα Ιορδανίδη (Καθημερινή)

Μετά την τετραήμερη κυοφορία του νέου πρωθυπουργού, σε ατμόσφαιρα μοναδικής συγχύσεως και χάους, ολοκληρώθηκε ο τραγέλαφος χθες βράδυ, όταν ...

διεκόπη με τρόπο ηχηρό η συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια με τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου και τον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά. Είχε προηγηθεί έξοδος θεατρική του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γιώργου Καρατζαφέρη από τα παλαιά Ανάκτορα της Ηρώδου Αττικού, αντάξια θερινού προγράμματος λαϊκού αναψυκτηρίου. Προβληματίσθηκε βαθύτατα ο κ. Παπανδρέου για εκατό περίπου ώρες και πρότεινε -σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις- πρωθυπουργό της χώρας τον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, πρόεδρο της Βουλής και γνώστη της γερμανικής γλώσσης. Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου δεν απευθύνθηκε στον κ. Παπαδήμο, διότι θεωρεί ότι εκπροσωπεί το σύστημα του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη, τον οποίο εξώθησε στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Οι εμφύλιες έριδες και διαμάχες είναι οι σκληρότερες και οι πλέον καταστροφικές στην ιστορία όλων των εθνών. Αυτή η τραγική αλήθεια επιβεβαιώθηκε χθες σε ελλαδική μικροκλίμακα. Ο κ. Παπανδρέου από την άνοδό του στην εξουσία προσπάθησε να ενοχοποιήσει στο εσωτερικό και την Ευρώπη την «ελληνική δεξιά», τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή και στη συνέχεια τον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Σαμαρά, όταν αυτός αρνήθηκε να υπερψηφίσει το Μνημόνιο. Αγωνίστηκε ο κ. Παπανδρέου να πείσει το ευρωπαϊκό σύστημα ότι η ηγεσία της Ν.Δ. είναι παράγων αποσταθεροποιητικός της Ενώσεως. Το μόνο που κατάφερε ήταν να αναιρέσει -παρά τη θέλησή του- την έως τώρα απαξιωτική πολιτική στρατηγική του έναντι του κ. Σαμαρά, ο οποίος δήλωσε με τρόπο μη επιδεχόμενο καμία αμφιβολία ότι αποδέχεται για το αξίωμα του πρωθυπουργού όποιον προτείνει ο κ. Παπανδρέου. Προσδόθηκε διάσταση μεταφυσική και εξόχως ρυθμιστική στη νέα κυβέρνηση, είτε αυτής ηγείται ο κ. Πετσάλνικος είτε ο κ. Παπαδήμος ή οποιοσδήποτε άλλος, παρά το γεγονός ότι αποστολή της είναι να ψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, αφού προηγουμένως ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες από την Ενωση διαδικασίες. Πολίτες αγαθών προθέσεων θεώρησαν ότι η παραίτηση του κ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, την περασμένη Κυριακή, θα σήμαινε επί της ουσίας κατάργηση του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος και ότι η διαχείριση της εξουσίας θα περιερχόταν -για ένα σημαντικότατο διάστημα- σε «προσωπικότητες» διεθνούς εμβελείας. Ενδέχεται να αποδειχθεί ότι έχουν δίκαιο. Συνήθως όμως η πολιτική τάξη μίας χώρας καταλύεται με εκτροπή και πραξικοπηματική παρέμβαση. Και αυτή είναι εξέλιξη που ουδείς επιθυμεί. Προς άρση λοιπόν της εκκρεμότητος και προκειμένου να αποτραπεί η ανωμαλία, ας συγκροτηθεί επί τέλους σήμερα η νέα κυβέρνηση με όποιον πρωθυπουργό αναδείξει η εσωτερική διαμάχη κυρίως στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ και ας παύσει να παρέχει η Ελλάς θέαμα οικτρό στο εσωτερικό και διεθνώς.