Οι ανέμελες μπεκάτσες

Πώς θα είναι η χώρα σε 6 μήνες;
του Δημήτρη Καμπουράκη
Θεωρώ ότι ζούμε σε μια απολύτως μπλοκαρισμένη χώρα που δεν έχει καμιά πλέον ελπίδα. Ούτε από την κυβέρνηση της, ούτε από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της, ούτε από τον κόσμο της...


Ανεξαρτήτως τού τι θα πεί ή τι θα κάνει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση στις πιέσεις της τρόικας, εγώ θα σας περιγράψω πως θα είναι αυτή τη χώρα σε έξι μήνες.

Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουν καταφέρει να μείνουν στις θέσεις τους και να μην περάσουν ούτε στην ανεργία, ούτε στην εφεδρεία.
Οι ιδιοκτήτες σπιτιών και μαγαζιών θα έχουν κρατήσει το 500ρικο που πήγε να τους επιβάλλει ως χαράτσι η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Οι συντάξεις θα έχουν διατηρηθεί στα σημερινά επίπεδα, καθώς κανένα νέο ασφαλιστικό δεν θα έχει περάσει από τη Βουλή.
Οι ταξιτζήδες θα έχουν κρατήσει τις άδειες τους και θα μπορούν να τις μεταβιβάσουν στα παιδιά τους.
Οι φοιτητές θα έχουν κρατήσει το πανεπιστημικό άσυλο.
Η ΔΕΗ θα έχει αποφύγει την πώληση και θα έχει διατηρήσει τον δημόσιο χαρακτήρα της.
Ο Μίκης Θεοδωράκης θα έχει καταφέρει με τις συναυλίες του να κρατήσει αλώβητο το πάρκο του Ελληνικού.
Η ΕΡΤ θα έχει κρατήσει ζωντανή την ΕΤ1 και 25 ακόμα περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Πρωθυπουργός μιας οριακά αυτοδύναμης ή συμμαχικής κυβέρνησης θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ θα είναι τρία μικρά κομμάτια με τρεις ψευτοαρχηγούς.
Το ΚΚΕ θα έχει ένα ποσοστό κοντά στο 15% και ο ΣΥΡΙΖΑ γύρω στο 6%.
Το νέο πολιτικό σκηνικό θα έχει διαμορφωθεί με τη συμμετοχή στις εκλογές λιγότερου από το 50% του εκλογικού σώματος.

Παράλληλα:

Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα πληρώνονται, παρά δυο-τρεις φορές τον χρόνο.
Οι ιδιοκτήτες σπιτιών και μαγαζιών θα πρέπει να περάσουν κανένα εξάμηνο με το 500άρικο που γλύτωσαν απ’ το χαράτσι, αφού κάθε άλλη πληρωμή και οικονομική δραστηριότητα θα έχει ανασταλεί.
Οι συντάξεις του δημοσίου δεν θα πληρώνονται ή θα πληρώνονται με δεκαπενταετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Οι ταξιτζήδες θα μεταβιβάζουν στα παιδιά τους μια άδεια που δεν θα αξίζει ούτε ένα ευρώ, καθώς η βενζίνη θα είναι στα τρία ευρώ το λίτρο και οι μισθοί (όπου υπάρχουν) στα 500 ευρώ τον μήνα.
Οι φοιτητές θα συνεχίζουν να πίνουν φραπέ μέσα στο άσυλο παρέα με τους μαύρους μικροπωλητές, κάνοντας εξάσκηση για τη μελλοντική τους ανεργία.
Η ΔΕΗ θα συνεχίσει να διοικείται από τη ΓΕΝΟΠ, το πιο «ταξικό» σωματείο του ελληνικού εργατικού κινήματος από γενέσεως ελληνικού κράτους.
Το πάρκο του Ελληνικού θα παραμείνει ιδανικός χώρος «υψηλής βλάστησης» για τους τοξικομανείς και τα αυτοκίνητα των ζευγαριών που αδυνατούν να πληρώσουν ξενοδοχείο.
Η ΕΤ1 θα παίζει κινούμενα σχέδια, για υποβοήθηση των γονιών που όντας άνεργοι θα κρατάνε τα παιδιά τους στο σπίτι, το οποίο θα έχει βγάλει στον πλειστηριασμό η τράπεζα.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα έχει ήδη φάει μερικές επαναδιαπραγματευτικές κατραπακιές απ’ την τρόϊκα και ο κόσμος θα έχει ήδη αρχίσει να τον βρίζει αφού θα παίρνει χειρότερα μέτρα από τον Βενιζέλο, με τη δικαιολογία ότι παρέλαβε χάος. Σε αντιστάθμισμα, θα έχει στήσει ένα ειδικό δικαστήριο για τους ΠΑΣΟΚους που «κατέστρεψαν» τη χώρα. Μετά, θα έρθει η δική του σειρά να δικαστεί, καθότι αυτή η κρίση θα χορτάσει μόνο όταν φάει δυό γενιές ελλήνων, τρία κόμματα και οκτώ κυβερνήσεις.
Το ένα από τα τρία κομμάτια του ΠΑΣΟΚ θα είναι στην κυβέρνηση Σαμαρά παρέα με τον Καρατζαφέρη, τη Ντόρα και δέκα τεχνοκράτες. Το άλλο κομμάτι θα απειλείται με φυλακή και το τρίτο θα παίρνει ακραίες λαϊκιστικές θέσεις παλαιοπαπανδρεϊκού τύπου.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού φθάσουν σ’ ένα πλασματικό ανώτατο σημείο επιρροής, θα αρχίσουν να φθίνουν καθώς θα κατηγορούνται ότι πλέον έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την διαχείρηση της κρίσης. Η τακτική «οξύνω την κρίση για να στρατολογήσω τα θύματά της» θα στραφεί εναντίον τους.
Οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις, τα έκτροπα και η εγκληματικότητα θα δημιουργήσουν τέτοια ανασφάλεια στην κοινωνία, που γρήγορα το αίτημα για «δημόσια τάξη και ασφάλεια» θα γίνει τόσο καθολικό, που οποιοδήποτε κατασταλτικό μέτρο θα διαθέτει πλήρη κοινωνική νομιμοποίηση.
Κάθε Παρασκευή βράδυ θα δημιουργούνται τεράστιες ουρές στα βόρεια οδικά σύνορα της χώρας. Θα επιστέφουν για Σαββατοκύριακο οι χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες που θα δουλεύουν στις φάμπρικες ή θα πλένουν σπίτια στη Βουλγαρία και τα Σκόπια.

Νομίζετε ότι κινδυνολογώ; Να εύχεστε να κινδυνολογώ, αλλά μην το ελπίζετε. Οι κυνικοί σαν και μένα, βλέπουν πιο μακριά απ’ τους υπόλοιπους που παριστάνουν τους αγωνιστές πλατοδημοκράτες. Αν οι Εβραίοι βλέποντας τον Μωυσή να κατεβαίνει απ’ το βουνό κρατώντας τις Δέκα Εντολές, τον κατηγορούσαν ότι δεν διαπραγματεύτηκε σωστά με τον Θεό και τον πετροβολούσαν, θα είχαν αφήσει τα κόκκαλα τους στην έρημο χωρίς ποτέ να βρούν τη γη της επαγγελλίας. Κι αν ο Πόντιος Πιλάτος, στο ερώτημα «Ιησούν ή Βαραβάν;» έπαιρνε απάντηση απ’ την πλατεία «δεν μπαίνουμε σε τέτοια ψευτοδιλήμματα», θα τους σταύρωνε και τους δύο.

Αχ, αχ μελλοντικοί εσταυρωμένοι μου… αχ ανέμελες μπεκάτσες μου, ενώ από κάτω έχει αρχίσει η κυνηγετική περίοδος… αχ και τι να σας πω. Μόνο κάτι υπόγειοι μαζοχιστές σαν εμένα θα νιώσουν και πάλι άνετα όταν ξεσπάσουν οι καταιγίδες. Όλοι οι υπόλοιποι, θα τα φτύσετε…