Τα 3 σενάρια χρεοκοπίας και τι θα συμβεί με τις καταθέσεις...

Τρία είναι τα βασικά σενάρια που κυκλοφορούν στον ευρωπαϊκό τύπο για τον τρόπο αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος. Κοινή συνισταμένη τους η μη αποπληρωμή του συνόλου του χρέους της χώρας. Στις μεγαλύτερες οικονομικές εφημερίδες του πλανήτη, η Ελλάδα εμφανίζεται αφερέγγυα και ανίκανη να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.
Τα τρία βασικά σενάρια που αναφέρονται είναι τα εξής:


1) Συμφωνία με την τρόικα – Μικρό «κούρεμα» των ομολόγων
Πρόκειται για το πιο ήπιο σενάριο, καθώς...
με τη μερική διαγραφή του χρέους εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση από την τρόικα.
Σε μία τέτοια περίπτωση το κράτος δεν κηρύσσει στάση πληρωμών, ωστόσο αναγκαστικά θα πρέπει να επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα, προκειμένου να μη δημιουργεί νέο χρέος.
Η τρόικα σε αυτήν την περίπτωση συνεχίζει να εκταμιεύει δόσεις του δανείου, ενώ τίθεται σε εφαρμογή ο μηχανισμός στήριξης που συμφωνήθηκε την 21η Ιουλίου.
2) Στάση πληρωμών με παραμονή στην ευρωζώνη
Η κυβέρνηση δε τα βρίσκει με την τρόικα, δεν πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα και η διακοπή της χρηματοδότησής της σημαίνει στάση πληρωμών για το δημόσιο.
Με λίγα λόγια το δημόσιο δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδά του από τα έσοδα που έχει, ενώ δημιουργεί τεράστιες ζημιές στο τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει στο ενεργητικό του ομόλογα ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ.
Σε μία τέτοια περίπτωση, οι τράπεζες εξαρτώνται από τη δυνατότητα των μετόχων τους να καλύψουν αυτές τις ζημιές.
Το πιο πιθανό είναι να χαθούν καταθέσεις, λόγω της αδυναμίας να καλυφθούν οι απαιτούμενες αυξήσεις κεφαλαίου, του πανικού που θα δημιουργηθεί, αλλά και του αποκλεισμού των τραπεζών για πολλά χρόνια από τις αγορές.
3) Στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή
Το απόλυτο χάος. Οι τράπεζες καταρρέουν, οι καταθέσεις χάνονται, το νέο νόμισμα υποτιμάται πάνω από 50% σε σχέση με τα βασικά νομίσματα, οι μισθοί υποχωρούν σημαντικά και η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη.
Το ελληνικό κράτος έχει τη δυνατότητα να τυπώσει χρήμα, η αξία του οποίου ωστόσο λόγω της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές είναι ασήμαντη.
Ο πληθωρισμός διαμορφώνεται σε διψήφια ποσοστά. Από την άλλη πλευρά, η χώρα γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική λόγω του αδύναμου νομίσματος και ελπίζει σε ανάκαμψη μέσω των εξαγωγών της.